Przygody pani Nieprawdziwskiej

Kiedyś na Walentynki do „Wysokich Obcasów” napisałem tekst o fikcyjnej psycholog leczącej ludzi z miłości. Nadałem jej nazwisko Pas-Vraiment („Nie-Naprawdę”), umieszczając w tekście wskazówki, które powinny były wskazać inteligentnemu czytelnikowi, że ma do czynienia z żartem. Redakcja „Wysokich Obcasów” na wszelki wypadek obarczyła jeszcze to wyrazistym dopiskiem – „Angelique Pas-Vraiment jest postacią fikcyjną”. Trochę mnie to zniesmaczyło, bo nie lubię łopatologicznego tłumaczenia żartów, ale okazało się, że są przypadki, dla których nawet łopatologia to za mało – poskutkowałby może buldożer, ale redakcja niestety nie dysponuje takowym.
Wystarczy wpisać „Angelique Pas-Vraiment” do gugla. Jako pierwszy wyskoczy tekst z pisma „Nowe Państwo”, będącego intelektualnym zapleczem PiS. Autorka tego tekstu chciała udawać, jaka to ona niby jest oczytana we współczesnej psychologii, więc powołała się na nieprawdziwą panią Nieprawdziwską: „Na marginesie warto wspomnieć, iż niektórzy uczeni – jak chociażby doktor Angelique Pas-Vraiment ze szwajcarskiego Institute de Therapie Emotionnelle – twierdzą, że zakochanie wykryte na wczesnym etapie, czyli wówczas, gdy naszego organizmu nie ogarnia jeszcze biochemiczne zauroczenie, jest w pełni wyleczalne”. Rzecz jasna, nie dodała przy tym, że o owej doktor Pas-Vraiment przeczytała w „Wysokich Obcasach”.
Jeszcze fajniejszy musiał być tekst niejakiego Jerzego Gracza z pisma „Wróżka”, zatytułowany „Zabójcza miłość”, w którym – jak wynika z wpisów takich jak ten – również pojawiła się pani Nieprawdziwska. Aż żałuję, że pismo „Wróżka” nie oferuje tekstów online.
Jest coś zabawnego w tym, że na panią Nieprawdziwską nabrały się akurat te dwa tytuły – pismo traktujące serio propozycje braci Kaczyńskich oraz pismo traktujące serio zjawiska nadprzyrodzone. Są po prostu ludzie, którzy się dadzą nabrać na wszystko, nawet jeśli ich się ostrzega wielkimi literami „UWAGA DOWCIP”. A że jest ich tak dużo właśnie wśród zwolenników PiS i entuzjastów zjawisk parapsycho? Dziwnym nie jest, jak mawia bohater mojego ulubionego komiksu.